Het zuider eiland en m'n skydive!

Ongeveer 4 uur duurde de vaartocht van het noorder eiland naar het zuider eiland. In Nederland is het zo hoe zuidelijker je gaat hoe warmer het word. Hier in Nieuw Zeeland geld het omgekeerde. Het zuider eiland staat dan ook bekend vanwege het prachtige landschap van vele bergen en besneeuwde toppen. Na de bootrit zijn we naar Kaiteriteri gereden, een klein plaatste voor het Abel Tasman nationaal park. In de avond heb ik met een paar andere meegedaan aan een quiz. Helaas kwam ik er maar weer eens pijnlijk achter dat ik niet veel weet.

Dinsdag ochtend werd ik met een kleine groep opgehaald door de watertaxi. Die middag zouden we alweer rond half 12 vertrekken en ik wou nog graag wat van het nationale park zien. De taxi liet ons verschillende dingen zien waarna we werden afgezet bij een wandeling. Totaal was de wandeling iets van 1,5 uur en hadden we een fantastisch uitzicht. Terug met de watertaxi vaarde we langs een zeehonden kolonie, de baby zeehondjes waren onwijs speels en het water was zo helder dat je alles kon zien. Daarna zijn we terug gegaan naar de bus om te vertrekken richting westport. Onderweg hadden we een picknick stop bij Lake Nelson. Een super mooi meer omgeven door besneeuwde bergtoppen. Na dat iedereen geluncht had en genoeg foto's had gemaakt zijn we naar westport gereden. Daar aangekomen kon je kiezen om te surfen, maar daar heb ik niet voor gekozen. Samen met Emily en Allison ben ik door het dorp gelopen en hebben we avond eten gemaakt.

Woensdag ochtend zijn we naar Lake Mahinapue gereden. Met een stop in het dorp greymouth waar we voor onze kostuums mochten gaan shoppen. Want vanavond hebben we een thema feest, het thema is ABC (anything but clothes). We mogen dus geen kleren aan vanavond maar moeten zelf creatief zijn door iets te maken van karton of vuilniszakken. Samen met Emily en Allison ben ik door de stad gelopen. Zij hebben uiteindelijk voor een kartonnen doos gekozen, de een ging als brievenbus en de anders als kado. Ik heb met een vuilniszak en inpakpapier een zeepaard in elkaar geknutseld.

Donderdag hebben we met z'n alle ontbeten en zijn we richting Franz Josef vertrokken. Franz Josef staat ook wel bekend om de ijs glacier die daar is. Dat is eigenlijk ook de enige reden dat mensen naar die plaats gaan. Hier verblijf ik 2 nachten en voor morgen heb ik dan de ice explorer Tour geboekt. Met de helikopter wordt je op het ijs afgezet waarna je ongeveer voor 3 uur door de ijs glacier loopt. Omdat dat voor redelijk vroeg gepland stond ben ik op tijd naar bed gegaan.

Vrijdag ochtend ben ik direct na het wakker worden na de toilet gelopen. Daar hoorde ik van andere al dat het was afgelast vanwege het weer. Het was redelijk bewolkt en voor vanmiddag werd er regen voorspeld. Daar baalde ik wel van, uiteindelijk ben ik samen met Emily en Allison zelf naar het begin stuk van de glacier gelopen. Na 1,5 uur lopen waren we er eindelijk. Tussen twee bergwanden kon je het begin van de glacier zien, er op word afgeraden omdat het nog redelijk gevaarlijk blijkt te zijn. Daarnaast word er verwacht dat over een jaar of tien de glacier niet meer bestaan. Op foto's is het dan ook duidelijk zichtbaar hoe het in de afgelopen jaren is afgenomen. Om het moment dat wij ons omkeerde om terug naar het hostel te gaan begon het keihard te regen. Na 45 minuten lopen kwamen we eindelijk op een weg terecht waar Emily en ik besloten onze duim in de lucht te steken, de eerste auto stopte dan ook met een ouder Engels echtpaar. Aangekomen bij het hostel waar zij ons hebben afgezet hebben we al onze natte kleren in de was machine gegooid en zijn we naar de hot Pools gegaan. Wat best luxe klinkt blijkt gewoon een 3 verwarmde zwembaden te zijn, ik dacht dat het natuurlijke zwembaden zijn, maar dat bleek niet zo. In de avond hadden we ons ingeschreven voor pizzafest, een gezellig avond met de hele groep pizza gegeten. Terwijl iedereen dronken werd ben ik richting m'n kamer gegaan. Ik ben nog steeds niet de backpacker dat het elke avond op het zuipen zet, ik besteed dat geld liever aan excursies en heb ook geen zin om elke dag met een kater te beginnen.

Zaterdag ochtend hebben we Franz Josef verlaten. Onderweg zijn we gestopt bij Lake Matheson waar je in het water de reflectie van Mount Cook en Mount Tasman kan zien. Na een wandeling van ruim een uur hebben we rond de Lake gelopen. Daarna zijn we naar een andere waterval gereden en hebben daar nog een stuk gewandeld. Tegen de middag zijn we aangekomen in Wanaka waar ik van plan ben om 3 nachten te blijven en daarom dus afscheid moet nemen van de rest van de bus. In de avond had ik afgesproken met Josh, een jongen die ik nog ken van vorig jaar zomer, onwijs leuk om hem weer te zien aan de andere kant van de wereld. Na een paar drankjes ben ik terug gegaan naar het hostel.

Zondag ochtend. Eigenlijk wou ik graag gaan skiën maar er was slecht weer voorspeld dus heb ik een stuk rond Lake Wanaka gelopen. Wanaka is een nog een redelijk groot dorp waar veel mensen komen om te skiën. In Nieuw zeeland hebben ze geen dorpjes vlakbij de skipiste. Vandaar dat veel mensen naar Wanka of Queenstown gaan om te skiën. Verder heb ik vanwege het weer niet gedaan gelukkig is de voorspelling voor morgen een stuk beter.

Maandag morgen, iets wat al een heel tijdje op mijn bucketlist staat heb ik dan eindelijk gedaan. Zondag avond had ik al gebeld of het mogelijk was en vandaag om 2 uur ga ik dan eindelijk uit het vliegtuig springen. Normaal gesproken moet ik overgeven als ik ga vliegen, maar de laatste paar vluchten had ik nergens last van gelukkig. Dus heb ik bedacht dat als mijn vlucht van Sydney naar Auckland ook zonder problemen verloopt ga ik skydive. Voor het hostel werd ik opgehaald en in het busje kreeg ik al een veiligheid video te zien. Aangekomen bij de Airport moest ik voor een pakket kiezen, je kon vanaf 15.000ft springen of 12.000ft. Ik ben voor de 12.000 gegaan, omdat dit toch 100 dollar goedkoper was en het verschil is uiteindelijk 15sec in de lucht. Daarnaast wilde ik graag dat iemand anders tegelijk zou springen voor mooie foto's en een film, en dit is ook niet gratis. Na mezelf in een over te hebben gehesen heb ik de tekst 'happy b-day' op m'n hand laten schrijven, alles voor de foto :).
Totaal niet zenuwachtig, iets wat ik wel verwacht had. Daarnaast mocht ik ook nog als eerste springen, eenmaal in het vliegtuig is het dan ook dat je je niet meer kan bedenken. Dat was ik ook niet van plan, en na 15 minuten waren we eindelijk op de juiste hoogte en ging het luik van het vliegtuig open. Daar ging ik dan, wat was dat gaaf zeg! Echt wel een van de gaafste dingen die ik zo ver gedaan heb. Totaal niet bang, en genoten van de paar salto's en het uitzicht, zou het zo weer doen. Nadat we weer veilig op de grond waren kreeg ik de foto's en het filpmje op een USB stick. Nu het ergste van alles, ik moet mn mond erover houden tot vrijdag! Terug in het hostel had ik nog zo veel energie van alles dat ik maar een stuk ben gaan lopen.

Dinsdag ochtend ben ik weer met de bus meegegaan. Nieuwe mensen in de bus dus weer nieuwe vrienden maken. Onderweg zijn we ergens gestopt bij puzzling world, waar verschillende puzzels en andere vreemden dingen waren echter ben ik niet neer binnen gegaan maar heb ik buiten in het zonnetje gezeten. Daarna zijn we doorgereden naar een bungy jump plaats, echter wou niemand in de bus dat doen dus zijn we weer doorgereden naar Queenstown. Daar kwamen we tegen de middag aan. Ik ben toen in m'n eentje met de gondola naar de skyline van queenstown gegaan. Daar kon je de luge doen, een soort racekarretje. Voor de grap een rondje gedaan, maar in plaats van snel ging ik heel traag zodat ik mooi van het uitzicht kon genieten. Daarna ben ik nog een stukje hoger gelopen en daar van het uitzicht genoten. In de avond zouden we in een pub met iedereen van de bus wat eten en drinken. Na het eten kwamen Emily en Allison ook in de pub en was m'n vorige buschauffeur er ook. Na ons eerste drankje begon de buschauffeur ons shot te geven uiteindelijk zijn we naar een andere bar gegaan waar we nog veel meer shots kregen. Tegen een uur of 1 ben ik terug gegaan naar het hostel met Emily en Allison.

Woensdag ochtend werd ik om 7.20 verwacht klaar te staan, Milford sound stond op de planning. Met kamergenoten vonden het nodig om 2uur voor vertrek op te staan en klaar te maken. Maar waarschijnlijk begrijp je dat ik na gister avond niet geheel in staat was om ook al op te staan. Ziek dat ik me voelde, het herinnerde mij meteen weer aan waarom ik normaal niet veel drink en al helemaal geen shots. Na m'n tas ingepakt te hebben en een paar keer de wc te hebben omhelst zat ik dan in de bus. Gelukkig was de bus reis iets van 2 uur dus had ik nog de tijd om bij te komen. Bij de eerste stop begon ik mij al een stuk beter te voelen dus daar een licht ontbijten gehaald. Daarna zijn we richting Milford sound gereden. De bus rit er naartoe vond ik al mooi, de bergen met veel sneeuw en andere mooie uitzichten. Uiteindelijk kwamen we bij Milford sound waar we doorheen gevaren zijn. De hele dag regende het al een beetje waardoor je tijdens de bootreis tussen de bergen geweldig veel watervallen heb. Normaal geven ze een waterval een naam maar we hebben vandaag zo veel tijdelijke watervallen gezien, bijzonder dat ze met mooi weer allemaal weer verdwenen zijn. Gelukkig kwam net de zon een beetje door toen we op de boot zaten, wat het wel weer een perfecte dag maakt. De terug reis troffen we het ook, want zowel als heen als terug reden we door een tunnel die een half uur nadat wij er doorheen zijn gereden op de terugweg werd afgesloten vanwege het weer. De terug reis kwamen we namelijk in een sneeuwstorm terecht, we mochten dan helaas ook niet de bus uit voor een foto in de sneeuw. Halverwege de terug reis nadat we de sneeuw gepasseerd waren moest ik van bus overstappen want ik ga naar het plaatsje Invergargil. Samen met 4 andere zijn we naar Invergargil gegaan, daar gaan we morgen een deep south Tour doen. Tegen 8 uur kwamen we aan in het hostel, na wat simpels te hebben gegeten ben ik redelijk tijd naar bed gegaan.

Donderdag ochtend werden we opgehaald door een klein busje, gezien we maar met 4 personen waren, later kwamen er nog 2 andere bij. We zijn naar verschillende watervallen geweest en het meest zuidelijke punt van Nieuw Zeeland. We hebben verschillende zeeleeuwen en zeehonden van dichtbij gezien. Zij lagen lekker op het strand niets te doen. Best bijzonder dat je redelijk dichtbij die beesten kan komen in het wild. Laat in de middag zijn we afgezet in Dunedin, na het inchecken zijn we met z'n alle ergens wat gaan eten.

Vrijdag ochtend begon onze dag met chocolade, we zijn namelijk naar de chocolade fabriek in Dunedin gegaan. Eigenlijke en soort van Charlie and the chocolate factory, met verschillende proeven en ruiktesten. Daarna zijn we een rondje gaan lopen door de stad en uiteindelijk kwam de bus ons weer halen. Met de bus zijn we naar de steilste straat van de wereld gegaan, blijkbaar is daar een record van. Na die straat zijn we direct door gereden naar Queenstown waar we laat in de middag aankwamen.
Bij het informatie centrum heb ik skilessen voor morgen geboekt. In Queenstown zit een burgerrestaurant die heel bekend is vanwege zijn burgers namelijk de Fergburger. Samen met 2 andere hebben we daar een burger gehaald die we in het hostel hebben opgegeten, lekker maar niet zo bijzonder als iedereen zegt.

Zaterdag werd ik vroeg opgehaald om te skiën in Cardrona. M'n skikleren had ik gister al opgehaald en warm aangekleed zijn we de berg opgereden. Daar aangekomen heb ik mijn ski's gehaald en ben ik naar m'n les gegaan. Weer iets wat ik nog nooit eerder gedaan heb, skiën. De les was leuk en ik kreeg het al snel onder de knie. Na een lunch break waar ik met 2 andere meiden waarmee ik eerder in de bus heb gezeten snel wat heb gegeten ben ik naar m'n 2 de les gegaan. Aan het einde van die les mocht je als je dat zelf wou met de stoeltjeslift omhoog om van de echte berg af te skiën. Een aantal gingen mee en de instructrice ook. Echter ging zij wat sneller dan de rest en bleven er 2 achter die in plaats van met bochten naar beneden skiede, rechtstreeks naar beneden gingen. Uiteindelijk heb ik ze geholpen met bochten te maken en zij mij hebben gevolgd. Na het inleveren van m'n spullen ben ik naar de bus gelopen, waar ik Josh tegen kwam. Hij werkt op de piste maar heeft normaal het weekend vrij dus had niet verwacht hem tegen te komen. Maar m'n bus stond te wachten dus ik en ook hij moest gaan. Terug in Queenstown heb ik de skikleren ingeleverd en heb ik verder niets gedaan.

Zondag ochtend zijn we met de bus naar Lake Takepo gegaan. Was is dat mooi zeg die plaats. Zo blauw water en mooie bergen in de achtergrond. Eigenlijk heb ik daar weinig gedaan behalve aan het water gezeten.

Maandag ochtend zijn we naar Christchurch gereden. De stad die ongeveer 5 jaar geleden is getroffen door 2 aardbevingen. Bijzonder dat dat nog altijd zichtbaar is, ingestorte huizen en lege stukken grond. Mensen zijn daar in een klap hun werk en huis kwijt geraakt, dat realiseerde ik mij eigenlijk niet. De een z'n dood is de ander z'n brood klopt in deze stad wel, want er worden gewoon tours aangeboden waar ze langs de nog zichtbaar getroffen plaatsen gaan. Maar door zelf door de stad te wandelen kan je het ook zien. Overal zijn ze aan het bouwen, er is een stukje centrum waar de winkels bestaan uit containers, om zo weer snel op te starten. Een bijzonder stad dus. In de avond ben ik op tijd naar bed gegaan, zoals altijd. De wekker staat namelijk om 3.30 want ik word om om 3.55 verwacht klaar te staan voor de bus naar de Airport.

Next stop: FIJI