West Australië

Het originele plan was om maandag de boottocht te doen om met dolfijnen te zwemmen. Maar helaas op het moment dat we gingen boeken was het voor maandag al vol. Dus hadden we het maar dinsdag geboekt. In plaats daarvan zijn we maandag de stad adelaide ingegaan om te shoppen. Hoe moeilijk het ook is, ik heb geen kleren of andere onnodige dingen gekocht. Ik heb alleen heerlijk sushi gegeten als lunch. Na een hele dag door de stad te hebben gewandeld zijn we naar de auto gegaan, die stond geparkeerd bij een supermarkt 5 minuten buiten de stad. Ik ben en blijf een Nederlander, wanneer ik gratis kan parkeren en daarvoor een klein stukje moet lopen doe ik dat. Daarnaast moesten we boodschappen doen omdat we naar west-Australië gaan rijden en dat meer dan een 1000 km lange weg met hele kleine dorpjes en dure supermarkten is. Zodoende heb en we veel boodschappen ingeslagen, weinig verse producten helaas. Het is namelijk dat wanneer je een grens van bepaalde staten overgaat je geen vers fruit of groente bij je mag hebben. Heb je dat wel is de boete $2000, dus een paar appels moesten we het mee doen, verder alles uit blik. Daarna zijn we naar een gratis overnachtingsplaats gegaan zo dicht mogelijk bij de stad. Dit omdat we dinsdag ochtend om 7.20 bij de boot moesten zijn. Helaas betekende dat, dat we naast een snelweg moesten kamperen.

Dinsdag ochtend ging de wekker dus al vroeg, half 6. Ik had prima geslapen, geen last van de vrachtwagens die naast onze tent stopte. Helaas hadden Harro en Nikki weinig geslapen en alles gehoord. Om 6 uit zatten we in de auto richting adelaide. In de stad aangekomen op zoek naar een (gratis) parkeerplaats. Ook dat was weer gelukt en Nikki en ik zijn naar de boot gegaan, Harro wilde niet mee. Op de boot aangekomen direct in een wetsuit geklommen. De boot ging voor de kust van Adelaide varen en zodra er dolfijnen in zicht waren mochten wij het water in. Echt mocht je niet gewoon het water in springen. Je kreeg een snorkel en aan de achterkant van de boot werden 2 lijnen uitgehangen. Daar mocht je aan hangen. Tussen de 2 lijnen was nog een ander kleine lijn, die gaf signalen af om haaien af te schrikken. De eerste keer dat ik het water in ging had ik m'n onderwater camera mee, maar al snel bleek mij dat te moeilijk. Omdat de boot gewoon door vaarden moest je, je echt goed vasthouden vanwege de golven. Een hele lange tijd heb ik weinig dolfijnen gezien, maar op het einde waren het er zo veel! Gewoon op 1 meter afstand van mij waren ze aan het zwemmen. Daarnaast zwommen ze ook onder je door, maar het water was niet zo heel helder dus zag ik onderwater niet veel. Maar het was z'n super ervaring, vond het echt super gaaf! Daarnaast was voordat ik on het water ging een moeder en dochter (8jaar ongeveer) voor mij. Maar dat meisje vond het te wild gaan en had moeite met de golven en het touw vast te houden. Terwijl ze terug naar de boot probeerde te komen zat haar moeder met een camera in het ene had en het touw in het andere hand. Uiteindelijk heb ik het meisje uit het water getrokken nadat ze wanhopig de trap probeerde te klimmen. Uiteindelijk kwam de vader van het meisje en kon ik weer het water in. Na de boot zijn we terug gegaan naar de auto en hebben we een groot stuk richting het westen gereden. Helaas omdat het grote stukken onbewoond is waren er niet veel campings in de buurt. Ondanks dat we liever niet in het donker rijden heb ik weer een stuk in het donker gereden. Maar ik merkte snel weer waarom het zo word afgereden, overal langs de weg zag ik Kangaroos. Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd en zijn we heelhuids op de camping aangekomen.

De camping waar we verbleven had gelukkig een douche, maar omdat we dinsdag avond laat aankwamen had ik besloten om woensdag ochtend maar te gaan douche. Wakker geworden kwamen we er snel achter dat de pub waar de douches waren pas om 11 uur open ging. Maar gezien ik al 1 werk geen fatsoenlijke douche had gehad ( ik had zondag met onze dollar douche gedoucht in bikini) moest ik echt douche. Dus hebben we gewacht en zijn we alle 3 gaan douche. Direct daarna zijn we vertrokken. Naar veel rijden zijn we in de avond bij een soort van sport vereniging beland waar je gratis kon overnachten. We waren daar niet de enige, het was er gewoon echt druk. Sinds Harro er is gaan we vaak wat kaartspelletjes spelen in de avond en zitten we gewoon gezellig aan.

Donderdag ochtend begon weer meer een douche, 2 ochtende achter elkaar douche os gewoon een luxe hier! Maar voor $1,- kon je 3 minuten douche dus dat deed ik dan maar. Wanneer er een douche is op de camping gebruik ik die dan ook. Maar helaas hebben niet alle campings een douche. Rond half 9 zijn we weer gaan rijden. Weer een heel stuk over de weg waar weinig te zien is. Tussen de middag zijn we ergens gestopt om onze lunch te maken. Na de lunch zijn we weer heel veel gaan rijden. Helaas betekend de onbewoonde wereld ook dure benzine prijzen. Terwijl we dinsdag nog hadden getankt voor $0,99.9 kosten het hier $1.61.9 veel te duur, dus besloten we bij het tankstation te tanken en bij deze tankstation te overnachten. Naast het tankstation zat er namelijk een kleine camping, $20, per nacht. Maar we moesten ook onze was doen dus hebben we dat gelijk gedaan. Bij het aanmelding was de dame achter de balie vergeten om ons de $20,- te vragen dus hebben we dat niet betaald (heel slecht, ik weet het).

Vrijdag ochtend heb ik weer een douche genomen, het lijkt wel een feestweek zoveel keer dat ik douche! Heerlijk de ochtend fris beginnen en de auto weer volgegooid. Verder richting het westen. Helaas kwamen we er achter dat de volgende tankstation $1.70.9 per liter vroeg, dus moesten we er duur aan. We tanken nu elke keer een beetje tot we weer een voordelige tankstation vinden. Het leven als een backpacker gaat niet altijd over rozen. Daarnaast zitten we nu al bijna 3 dagen in de auto, maar ik verwachting het dubbel en dwars waard is. Dat ik weer lekker veel jaloersmakende foto's kan maken en weer een beetje kan bijkleuren. In de avond zijn we naar een gratis camping gegaan en hebben daar een nachtje doorgebracht.

De nacht was niet zo fijn want midden in de nacht merkte ik dat m'n luchtbed lek was. Me spulletjes gepakt en in de auto gaan zitten en daar verder proberen te slapen. Rond 9 uur hebben we onze weg vervolgt en zijn we aangekomen bij onze eerste bestemming: Esperance. Daar besloot Nikki ons te verlaten. Harro en ik hebben onze weg vervolgd naar Lucky Bay. Lucky Bay is een fantastisch mooi strand met wilde Kangaroos. Helaas was het water te koud om erin te zwemmen maar hebben we wel mooie foto's gemaakt. Stiekem dichter naar de Kangaroos gelopen kwamen we er snel achter dat zij totaal niet bang voor ons waren. Het liefst nam ik er een mee naar huis, zulke mooie beesten vind ik het. Na heerlijk op het strand te hebben genoten zijn we opzoek gegaan naar een camping. Helaas waren de 2 campings bij Lucky Bay vol en zijn we terug gereden naar Esperance. Daar hadden we een betaalde camping gevonden waar nog meer backpackers waren. Tot nu toe zijn het veel oudere mensen die we op campings tegen komen. De meeste zijn Australisch en zijn met pensioen. Erg gezellig daar niet van, maar was wel fijn om weer een avondje door te brengen met mensen van onze eigen leeftijd.

Zondag ochtend zijn we begonnen met de auto op te ruimen en alles even schoongemaakt. We hadden veel rommel en hebben dat allemaal netjes weggegooid. De buren hadden 2 grote opbergdozen over en die mochten wij hebben. Dus vanaf heden rijden wij met een heerlijk opgeruimde auto. Daarna zijn we langs de kust van Esperance gereden, alweer een geweldig uitzicht. Helder blauw water en geen drukte, het is dat het water erg koud was, anders was ik lekker gaan zwemmen. Tegen de middag aan hebben we onze weg vervolgd naar wave rock. Foto's hiervan staan op Facebook en Instagram, maar het is een grote stenen muur in de vorm van een golf. Super gaaf om te zien en te weten dat de natuur dat heeft gevormd. Nadat we de wave rock hadden bewonderd zijn we richting onze volgende stop gereden. Halverwege hadden we een camping uitgezocht voor een rustig avond. Na 2 redelijk korte nachten bleek ik eigenlijk wel moe te zijn en werd het een vroeg nacht voor mij.

Weer een leuke week gehad. En weer veel zin in alles wat nog komen gaat. Momenteel is het tijdverschil met Nederland nog maar 6 uur, dus dat wel makkelijker. Het reizen samen met Harro is heel gezellig, en het ziet er naar uit dat we samen blijven reizen tot de 26ste. Maar zoals altijd kunnen plannen elk moment veranderen, zolang me waar genieten van wat we doen. En genieten dat doe ik nu zeker!

Liefs Ilse